Ścięgno Achillesa to największe ścięgno w organizmie człowieka – dzięki niemu możliwe jest normalne poruszanie się. Ze względu na codziennie wykonywaną pracę, ale i budowę anatomiczną, jest narażone na występowanie różnych urazów i schorzeń. Jednym z nich jest zapalenie ścięgna Achillesa.
Z tekstu dowiesz się:
- czym objawia się ta tendinopatia,
- jaka jest rola badania USG w diagnostyce zapalenia Achillesa,
- czy domowe sposoby leczenia zapalenia ścięgna Achillesa działają,
- jak leczy się tendinopatię,
- jakie ćwiczenia na zapalenie ścięgna Achillesa.
Ścięgno Achillesa umożliwia człowiekowi normalne poruszanie się – jego budowa sprawia, że możemy zginać stopę, chodzić, skakać czy biegać. Jest ono zbudowane z mocnych, grubych włókien kolagenowych, które jednak nie są całkowicie odporne na stany przeciążeniowe czy urazy. Jednym z nich jest tendinopatia, znana powszechnie jako zapalenie ścięgna Achillesa. Jego przyczyną są powtarzające się mikrourazy ścięgna, będące z kolei efektem np. nadmiernej masy ciała, zbyt intensywnych treningów niedopasowanych do możliwości organizmu, błędów w technice treningowej, wcześniej przebytych urazów i chorób układu ruchu (np. stawu kolanowego czy stopy).
Zapalenie ścięgna Achillesa – objawy
Głównym objawem zapalenia Achillesa jest ból – odczuwany najczęściej w dolnej części łydki, zazwyczaj rano, po obudzeniu się. W ciągu dnia, po rozruszaniu się, dolegliwości mogą mijać, ale nawracają wieczorem, w spoczynku. Podobnie wygląda schemat u osób aktywnych fizycznie – ból jest odczuwany przed rozpoczęciem aktywności, podczas treningu zmniejsza się i po jego zakończeniu znów się nasila. U osób z mocno zaawansowanym schorzeniem w obrębie ścięgna może występować wyczuwalne przez dotyk zgrubienie.
Ścięgno Achillesa – jak diagnozuje się tendinopatię?
W diagnostyce zapalenia ścięgna Achillesa – obok wywiadu z pacjentem czy badań fizykalnych – podstawa to badanie USG. Jest ono proste, bezbolesne, w pełni bezpieczne i pozwala precyzyjnie zobrazować tkanki budujące ścięgno. Dzięki USG można różnicować zapalenie przyczepu ścięgna Achillesa i zapalenie kaletki ścięgna Achillesa, a także oceniać stopień zaawansowania zmian.
Inne badania obrazowe wykonuje się rzadziej. Rezonans magnetyczny znajduje zastosowanie gdy obrazy uzyskanie w badaniu USG nie są wystarczająco precyzyjne, a RTG – gdy zachodzi potrzeba oceny stanu kości, np. piętowej.
Zapalenie ścięgna Achillesa – leczenie domowe nie pomoże!
Warto pamiętać, że zapalenie ścięgna Achillesa to poważna choroba, której nie da się leczyć domowymi sposobami. Wiele osób pyta na forach internetowych, czym leczyć zapalenie ścięgna Achillesa bez recepty – owszem, można kupić w aptekach pewne środki przeciwbólowe, które złagodzą odczuwane dolegliwości, ale nie wyeliminują ich przyczyny. Jeśli więc chodzi o zapalenie ścięgna, maść czy tabletki pomogą jedynie doraźnie.
Zapalenie ścięgna Achillesa – leczenie
Leczenia zachowawcze zapalenia Achillesa obejmuje prowadzoną przez specjalistów rehabilitację, iniekcje środków przeciwbólowych i przeciwzapalnych w okolice ścięgna oraz odpowiednie zabiegi fizjoterapii, w tym laseroterapię oraz terapię falą uderzeniową. Jeśli działania te nie przynoszą efektów, konieczne może być przeprowadzenie operacji – polega ona na oczyszczeniu ścięgna Achillesa z uszkodzonej tkanki oraz usunięciu zrostów. Czasem wykonuje się również przeszczep fragmentów ścięgna.
Ścięgno Achillesa – ćwiczenia
Jak wspomniano, ważnym elementem leczenia zapalenia ścięgna Achillesa są ćwiczenia – prowadzone najpierw pod okien rehabilitanta, a później kontynuowane przez pacjenta w domu. Mogą one obejmować:
- rozciąganie ścięgna Achillesa i mięśni łydki,
- rolowanie mięśni kończyny dolnej,
- rozciąganie grupy kulszowo-goleniowej,
- wspięcia na palce na podeście.
Zapalenie ścięgna Achillesa można wyleczyć – kluczem jest jednak systematyczność i zaangażowanie pacjenta w prowadzoną terapię.
